Komentarze (0)
Całe dotychczasowe życie spędziła na czekaniu na coś co nigdy się nie wydarzy. Nie w tym życiu. Czekała na ludzi, którzy przychodzą i odchodzą, zostawiając nas samym sobie; czekała na szczęście; na miłość, której tak bardzo pragnęła doświadczyć, którą nikt nie chiał jej obdarować. W tym czekaniu zatraciła to co najważniejsze. Chęć życia, poznawania świata, zrozumienia, że wszystko dzieje się po coś, że ludzie w naszym życiu pojawiają się, aby zmieniać nas po trochu w takich jakimi mamy się stać. Czekała na odpowiedni moment, aby zacząć żyć. Okazało się, że jej czekanie, jej nieudolne próby życia, te ulotne chwile, które straciła były tylko próbą. Próbą przed życiem.